( وَ مِنْ كَلامٍ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ: ) لِلَّهِ بِلادُ فُلانٍ، فَلَقَدْ قَوَّمَ الْأَوَدَ، وَ داوَى الْعَمَدَ، وَ اَقامَ السُّنَّةَ، و خَلَّفَ الْفِتْنَةَ، ذَهَبَ نَقِىَّ الثَّوْبِ، قَلِيلَ الْعَيْبِ، أَصابَ خَيْرَها، وَ سَبَقَ شَرَّها، أَدّى إِلَى اللَّهِ طاعَتَهُ وَ اتَّقاهُ بِحَقِّهِ، رَحَلَ وَ تَرَكَهُمْ فِى طُرُقٍ مُتَشَعِّبَةٍ، لا يَهْتَدِى فِيهَا الضَّالُّ، وَ لا يَسْتَيْقِنُ الْمُهْتَدِى.
درباره يكى از حاكمان ويژگيهاى سلمان فارسى
خدا او را در آنچه آزمودش پاداش خير دهد، كه كجيها را راست، و بيماريها را درمان كرد، سنت پيامبر (ص) را بپا داشت، و فتنهها را پشت سر گذاشت، با دامن پاك، و عيبى اندك، درگذشت، به نيكىهاى دنيا رسيده و از بديهاى آن رهايى يافت، وظائف خود نسبت به پروردگارش را انجام داد، و چنانكه بايد از كيفر الهى مىترسيد، خود رفت و مردم را پراكنده برجاى گذاشت، كه نه گمراه، راه خويش شناخت، و نه هدايتشده به يقين رسيد.