( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ: ) رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً سَمِعَ حُكْماً فَوَعى، وَ دُعِىَ إِلى رَشادٍ فَدَنا، وَ أَخَذَ بِحُجْزَةِ هادٍ فَنَجا راقَبَ رَبَّهُ، وَ خافَ ذَنْبَهُ، قَدَّمَ خالِصاً، وَ عَمِلَ صالِحاً اكْتَسَبَ مَذْخُوراً، وَ اجْتَنَبَ مَحْذُوراً، رَمى غَرَضاً، وَ أَحْرَزَ عِوَضاً، كابَرَ هَواهُ، وَ كَذَّبَ مُناهُ، جَعَلَ الصَّبْرَ مَطِيَّةَ نَجاتِهِ، وَ التَّقْوى عُدَّةَ وَفاتِهِ. رَكِبَ الطَّرِيقَةَ الْغَرَّاءَ، وَ لَزِمَ الْمَحَجَّةَ الْبَيْضاءَ، اغْتَنَمَ الْمَهَلَ، وَ بادَرَ الْأَجَلَ، وَ تَزَوَّدَ مِنَ الْعَمَلِ.
اندرز
صفات بنده پرهيزكار
خدا رحمت كند كسى را كه چون سخن حكيمانه بشنود، خوب فرا گيرد، و چون هدايت شود بپذيرد، دست به دامن هدايتكننده زند و نجات يابد، مراقب خويش در برابر پروردگار باشد، از گناهان خود بترسد، خالصانه گام بردارد، عمل نيكو انجام دهد، ذخيرهاى براى آخرت فراهم آورد، و از گناه بپرهيزد، همواره اغراض دنيايى را از سر دور كند، و درجات آخرت به دست آورد. با خواستههاى دل مبارزه كند، آرزوهاى دروغين را طرد و استقامت را مركب نجات خود قرار دهد. و تقوى را زاد و توشه روز مردن گرداند، در راه روشن هدايت قدم بگذارد، و از راه روشن هدايت فاصله نگيرد. چند روز زندگى دنيا را غنيمت شمارد و بيش از آنكه، مرگ او فرا رسد خود را آماده سازد، و از اعمال نيكو، توشه آخرت برگيرد.