( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ: ) الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى ‏‏بَطَنَ‏‏ ‏‏خَفِيَّاتِ‏‏ الْأُمُورِ، وَ دَلَّتْ عَلَيْهِ ‏أَعْلامُ‏ الظُّهُورِ، وَ امْتَنَعَ عَلى عَيْنِ الْبَصِيرِ، ‏فَلا ‏عَيْنُ‏ مَنْ لَمْ يَرَهُ تُنْكِرُهُ، وَ لا قَلْبُ مَنْ أَثْبَتَهُ يُبْصِرُهُ، سَبَقَ فِى الْعُلُوِّ فَلا شَىْ‏ءَ أَعْلى مِنْهُ، وَ قَرُبَ فِى الدُّنُوِّ فَلا شَىْ‏ءَ أَقْرَبُ مِنْهُ. فَلا اسْتِعْلاؤُهُ باعَدَهُ عَن شَىْ‏ءٍ مِنْ خَلْقِهِ، وَ لا قُرْبُهُ ساواهُمْ فِى الْمَكانِ بِهِ، لَمْ يُطْلِعِ الْعُقُولَ عَلى تَحْدِيدِ صِفَتِهِ، وَ لَمْ يَحْجُبْها عَنْ واجِبِ مَعْرِفَتِهِ، فَهُوَ الَّذِى تَشْهَدُ لَهُ أَعْلامُ الْوُجُودِ، عَلى إِقْرارِ قَلْبِ ذِى الْجُحُودِ، تَعالَى اللَّهُ عَمَّا يَقُولُهُ الْمُشَبِّهُونَ بِهِ، وَ الْجاحِدُونَ لَهُ عُلُوّاً كَبِيراً.

خداشناسى

ستايش خداوندى را سزاست كه از اسرار نهانها آگاه است، و نشانه‏هاى آشكارى در سراسر هستى بر وجود او شهادت مى‏دهند، هرگز برابر چشم بينندگان ظاهر نمى‏گردد، نه چشم كسى كه او را نديده مى‏تواند انكارش كند، و نه قلبى كه او را شناخت مى‏تواند مشاهده‏اش نمايد، در والايى و برترى از همه پيشى گرفته، پس از او برتر چيزى نيست، و آنچنان به مخلوقات نزديك است كه از او نزديكتر چيزى نمى‏تواند باشد. مرتبه بلند او را از پديده‏هايش دور نساخته، و نزديكى او با پديده‏ها، او را مساوى چيزى قرار نداده است. عقلها را بر حقيقت ذات خود آگاه نساخته، اما از معرفت و شناسايى خود باز نداشته است. پس اوست كه همه نشانه‏هاى هستى بر وجود او گواهى مى‏دهند و دلهاى منكران را بر اقرار به وجودش واداشته است، خدايى كه برتر از گفتار تشبيه كنندگان و پندار منكران است