( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ: ) إِنَّ اللَّهَ بَعَثَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ نَذِيراً لِلْعالَمِينَ، وَ أَمِيناً عَلَى التَّنزِيلِ، وَ أَنْتُمْ مَعْشَرَ الْعَرَبِ عَلى شَرِّ دِينٍ وَ فِى شَرِّ دارٍ، مُنِيخُونَ بَيْنَ حِجارَةٍ خُشْنٍ وَ حَيَّاتٍ صُمّ، تَشْرَبُونَ الْكَدِرَ، وَ تَأْكُلُونَ الْجَشِبَ، وَ تَسْفِكُونَ دِماءَكُمْ، وَ تَقْطَعُونَ أَرْحامَكُمْ، أَلاَصْنامُ فِيكُمْ مَنْصُوبَةٌ، وَ الْاثامُ بِكُمْ مَعْصُوبَةٌ.
وَ مِنْها: فَنَظَرْتُ فَإِذا لَيْسَ لِى مُعِينٌ إِلَّا أَهْلُ بَيْتِى فَضَنِنْتُ بِهِمْ عَنِ الْمَوْتِ، وَ أَغْضَيْتُ عَلَى الْقَذى، وَ شَرِبْتُ عَلَى الشَّجى، وَ صَبَرْتُ عَلى أَخْذِ الْكَظَمِ، وَ عَلى أَمَرَّ مِنْ طَعْمِ العَلْقَمِ.
وَ مِنْها: وَ لَمْ يُبايِعْ حَتّى شَرَطَ أَنْ يُؤْتِيَهُ عَلَى الْبَيْعَةِ ثَمَناً، فَلا ظَفِرَتْ يَدُ الْمَبائِع، وَ خَزِيَتْ أَمانَةُ الْمُبْتاعِ، فَخُذُوا لِلْحَرْبِ أُهْبَتَها، وَ أَعِدُّوا لَها عُدَّتَها، فَقَدْ شَبّ لَظاها، وَ عَلا سَناها وَ اسْتَشْعِرُوا الصَّبْرَ فَإِنَّهُ أَدْعى إِلىَ النَّصْرِ.
اعراب پيش از بعثت
شناخت فرهنگ جاهليت
خداوند، پيامبر اسلام، حضرت محمد (ص) را هشداردهنده جهانيان مبعوث فرمود، تا امين و پاسدار وحى الهى باشد، آنگاه كه شما ملت عرب، بدترين دين را داشته، و در بدترين خانه زندگى مىكرديد، ميان غارها، سنگهاى خشن و مارهاى سمى خطرناك فاقد شنوايى، بسر مىبرديد، آبهاى آلوده مىنوشيديد. و غذاهاى ناگوار مىخورديد، خون يكديگر را به ناحق مىريختيد، و پيوند خويشاوندى را مىبريديد، بتها ميان شما پرستش مىشد، و مفاسد و گناهان، شما را فرا گرفته بود.
مظلوميت و تنهايى على (ع)
پس از وفات پيامبر (ص) و بىوفايى ياران به اطراف خود نگاه كرده ياورى جز اهل بيت خود نديدم، (كه اگر يارى كنند، كشته خواهند شد و به مرگ آنان رضايت ندادم) چشم پر از خار و خاشاك را ناچار فرو بستم، و با گلويى كه استخوان شكسته در آن گير كرده بود جام تلخ حوادث را نوشيدم، و خشم خويش فرو خوردم، و بر نوشيدن جام تلختر از گياه حنظل، شكيبايى نمودم.
(قسمت ديگرى از همين خطبه:)
معرفى عمروعاص و ضرورت آمادگى نظامى
عمروعاص با معاويه بيعت نكرد. مگر آنكه شرط كرد تا براى بيعت درهم و دينار فراوان بگيرد، كه در اين معامله شوم، دست فروشنده هرگز به پيروزى نرسد و سرمايه خريدار به رسوايى كشانده شود. اى مردم كوفه، آماده پيكار شويد، و ساز و برگ جنگ فراهم آوريد، زيرا كه آتش جنگ زبانه كشيده و شعلههاى آن بالا گرفته است، صبر و استقامت را شعار خويش سازيد كه پيروزى مىآورد