( وَ مِنْ كَلامٍ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ ) قالَهُ لِمَرْوانَ بْنِ الْحَكَمِ بِالْبَصْرَةِ قالُوا: أُخِذَ مَرْوانَ بْنُ الْحَكَمِ أَسِيراً يَوْمَ الْجَمَلِ، فَاسْتَشْفَعَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ عَلَيْهِمَا السَّلامُ إِلى أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلامُ فَكَلَّماهُ فِيهِ، فَخَلّى سَبِيلَهُ فَقالا لَهُ: يُبايِعُكَ يا أَمِيرَالْمُؤْمِنينَ؟ فَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: اَوَ لَمْ يُبايِعْنِى بَعْدَ قَتْلِ عُثْمانَ؟ لا حاجَةَ لِى فِى بَيْعَتِهِ! إِنَّها كَفّ يَهُودِيَّةٌ لَوْ بايَعَنِى بِيَدِهِ لَغَدَرَ بِسَبَّتِهِ، أَما إِنَّ لَهُ إِمْرَةً كَلَعْقَةِ الْكَلْبِ أَنْفَهُ، وَ هُوَ أَبُوالْأَكْبُشِ الْأَرْبَعَةِ، وَ سَتَلْقَى الْأُمَّةُ مِنْهُ وَ مِنْ وُلْدِهِ يَوْماً أَحْمَرَ.
درباره مروان
خبر غيبى از حكومت چهار فرمانرواى فاسد، از پسران مروان مگر پس از كشته شدن عثمان با من بيعت نكرد؟ مرا به بيعت او نيازى نيست! دست او دست يهودى است، اگر با دست خود بيعت كند، در نهان بيعت را مىشكند، آگاه باشيد، او حكومت كوتاه مدتى خواهد داشت، مانند فرصت كوتاه سگى كه با زبان بينى خود را پاك كند. او پدر چهار فرمانرواست (قوچهاى چهارگانه) و امت اسلام از دست او و پسرانش روز خونينى خواهند داشت.