( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ: ) أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ أَخْوَفَ ما أَخافُ عَلَيْكُمُ اثْنانِ: اتِّباعُ الْهَوى، وَ طُولُ الْأَمَلِ، فَأَمَّا اتِّباعُ الهَوى، فَيَصُدُّ عَنِ الْحَقِّ، وَ أَمَّا طُولُ الْأَمَلِ فَيُنْسِى الاخِرَةَ. أَلا وَ اِنَّ الدُّنْيا قَدْ وَلَّتْ حَذّاءَ فَلَمْ يَبْقَ مِنْها إِلَّا صُبابَةٌ كَصُبابَةِ الْإِناءِ اصْطَبَّها صابُّها، أَلا وَ إِنَّ الاخِرَةَ قَدْ أَقْبَلَتْ، وَ لِكُلٍّ مِنْهُما بَنُونَ، فَكُونُوا مِنْ أَبْناءِ الاخِرَةِ وَ لا تَكُونُوا مِنْ أَبْناءِ الدُّنْيا، فَإِنَّ كُلّ وَلَدٍ سَيُلْحَقُ بِأَبيهِ يَوْمَ الْقِيمَةِ، وَ إِنَّ اليَوْمَ عَمَلٌ وَ لا حِسابَ، وَ غَداً حِسابٌ وَ لا عَمَلَ. أَقُولُ: الْحَذّاءُ: السَّرِيعَةُ، وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَرْوِيهِ جَذّاءَ بِالْجِيمِ وَ الذَّالِ أَىِ انْقَطَعَ دَرُّها وَ خَيْرُها.
پرهيز از هوسرانى
پرهيز از آرزوهاى طولانى و هواپرستى
اى مردم! همانا بر شما از دو چيز مىترسم، هواپرستى و آرزوهاى طولانى. اما پيروى از خواهش نفس، انسان را از حق باز مىدارد، و آرزوهاى طولانى، آخرت را از ياد مىبرد. آگاه باشيد! دنيا به سرعت پشت كرده و از آن جز باقيمانده اندكى از ظرف آبى كه آن را خالى كرده باشند، نمانده است. به هوش باشيد كه آخرت به سوى ما مىآيد، دنيا و آخرت، هر يك فرزندانى دارند. بكوشيد از فرزندان آخرت باشيد، نه دنيا، زيرا در روز قيامت، هر فرزندى به پدر و مادر خويش باز مىگردد. امروز هنگام عمل است نه حساب رسى، و فردا روز حساب رسى است، نه عمل. ((حذا) به معناى شتابان و (جذا) به معناى بريده از نيك و بد، كه برخى نقل كردند)