در بيان صفات خداوندى

خداشناسى

سپاس خداوندى را، بى آنكه ديده شود شناخته‏شده، و بى آنكه انديشه‏اى به كار گيرد آفريننده است، خدايى كه هميشه بوده و تا ابد خواهد بود، آنجا كه نه از آسمان داراى برجهاى زيبا خبرى بود، و نه از پرده‏هاى فرو افتاده اثرى به چشم مى‏خورد، نه شبى تاريك و نه دريايى آرام، نه كوهى با راههاى گشوده، نه دره‏اى پر پيچ و خم، نه زمين گسترده، و نه آفريده‏هاى پراكنده وجود داشت. خدا پديدآوردنده پديده‏ها و وارث همگان است، خداى آنان و روزى‏دهنده ايشان است، آفتاب و ماه به رضايت او مى‏گردند كه هر تازه‏اى را كهنه، و هر دورى را نزديك مى‏گردانند. خدا، روزى مخلوقات را تقسيم كرد، و كردار و رفتارشان را برشمرد، از نفسها كه مى‏زنند، و نگاههاى دزديده كه دارند، و رازهايى كه در سينه‏ها پنهان كردند. و جايگاه پديده‏ها را در شكم مادران پشت پدران تا روز تولد و سرآمد زندگى و مرگ، همه را مى‏داند. اوست خدايى كه با همه وسعتى كه رحمتش دارد بر دشمنان سخت است و با سختگيرى كه دارد رحمتش همه دوستان را فرا گرفته است، هر كس كه با او به مبارزه برخيزد بر او غلبه مى‏كند، و هر كس دشمنى ورزد هلاكش مى‏سازد، هر كس با او كينه و دشمنى ورزد تيره‏روزش كند، و بر دشمنانش پيروز است، هر كس به او توكل نمايد او را كفايت كند، و هر كس از او بخواهد، مى‏پردازد، و هر كس براى خدا به محتاجان قرض دهد وامش را بپردازد، و هر كه او را سپاس گويد، پاداش نيكو دهد.

اندرزهاى حكيمانه

بندگان خدا، خود را بسنجيد قبل از آنكه مورد سنجش قرار گيريد، پيش از آنكه حسابتان را برسند حساب خود را برسيد، و پيش از آنكه راه گلو گرفته شود نفس راحت بكشيد، و پيش از آنكه با زور شما را به اطاعت وادارند، فرمانبردار باشيد، بدانيد همانا آن كس كه خود را يارى نكند و پنددهنده و هشداردهنده خويش نباشد، ديگرى هشداردهنده و پنددهنده او نخواهد بود.