( وَ مِنْ كَلامٍ لَّهُ عَلَيْهِ السَّلامُ ) لِابْنِهِ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَنَفِيَّةِ لَمَّا أَعْطاهُ الرَّايَةَ يَوْمَ الْجَمَلِ: تَزُولُ الْجِبالُ وَ لا تَزُلْ، عَضَّ عَلى ناجِذِكَ، أَعِرِ اللَّهَ جُمْجُمَتَكَ، تِدْ فِى الاَرْضِ قَدَمَكَ، إِرْمِ بِبَصَرِكَ أَقْصَى الْقَوْمِ، وَ غُضّ بَصَرَكَ، وَ اعْلَمْ أَنَّ النَّصْرَ مِنْ عِندِ اللَّهِ سُبْحانَهُ.
خطاب به محمد حنفيه
آموزش نظامى
اگر كوهها از جاى كنده شوند تو ثابت و استوار باش، دندانها را بر هم بفشار، كاسه سرت را به خدا عاريت ده، پاى بر زمين ميخكوب كن، به صفوف پايانى لشگر دشمن بنگر، از فراوانى دشمن چشم پوش، و بدان كه پيروزى از سوى خداى سبحان است.