( وَ مِنْ كَلامٍ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ ) فِى ذَمِّ أَهْلِ الْعِراقِ: أَمَّا بَعْدُ يا أَهْلَ الْعِراقِ فَإِنَّما أَنْتُمْ كَالْمَرْأَةِ الْحامِلِ حَمَلَتْ! فَلَمَّا أَتَمَّتْ أَمْلَصَتْ، وَ ماتَ قَيِّمُها، وَ طالَ تَأَيُّمُها، وَ وَرِثَها أَبْعَدُها. أَما وَ اللَّهِ ما أَتَيْتُكُمُ اخْتِياراً، وَ لكِنْ جِئتُ إِلَيْكُمْ سَوْقاً، وَ لَقَدْ بَلَغَنِى أَنَّكُمْ تَقُولُونَ: عَلِىّ يَكْذِبُ، قاتَلَكُمُ اللَّهُ، فَعَلى مَنْ أَكْذِبُ؟ أَعَلَى اللَّهِ؟ فَأَنَا أَوَّلُ مَنْ امَنَ بِهِ! أَمْ عَلى نَبِيِّهِ؟ فَأَنَا أَوَّلُ مَنْ صَدَّقَهُ! كَلّا وَ اللَّهِ وَ لكِنَّها لَهْجَةٌ غِبْتُمْ عَنْها، وَ لَمْ تَكُونُوا مِنْ أَهْلِها، وَيْلُ أُمِّه وَيْلُمِّهِ، كَيْلًا بِغَيْرِ ثَمَنٍ لَوْ كانَ لَهُ وِعاءٌ وَ لَتَعْلَمُنّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ.
در نكوهش مردم عراق
علل نكوهش اهل عراق
پس از ستايش پروردگار! اى مردم عراق! همانا شما به زن باردارى مىمانيد كه در آخرين روزهاى باردارى جنين خود را سقط كند، و سرپرستش بميرد، و زمانى طولانى بىشوهر ماند، و ميراث او را خويشاوندان دور غارت كنند. آگاه باشيد! من با اختيار خود به سوى شما نيامدم بلكه به طرف ديار شما كشانده شدم، به من خبر دادند كه مىگوييد على دروغ مىگويد!! خدا شما را بكشد، به چه كسى دروغ روا داشتهام؟ آيا به خدا دروغ روا داشتم؟ در حالى كه من نخستين كسى هستم كه به خدا ايمان آوردم، يا بر پيامبرش؟ من اول كسى بودم كه او را تصديق كردم! نه به خدا هرگز!! آنچه گفتم واقعيتى است كه شما از دانستن آن دوريد، و شايستگى درك آن را نداريد، مادرتان در سوگ شما زارى كند واى، واى، سردهد. پيمانه علم را بر شما رايگان بخشيدم، اگر ظرفيت داشته باشيد. و به زودى خبر آن را خواهيد فهميد.