( وَ مِنْ كَلامٍ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ ) فِى حَثِّ أَصْحابِهِ عَلَى الْقِتالِ: فَقَدِّمُوا الدَّارِعَ، وَ أَخِّرُوا الْحاسِرَ، وَ عَضُّوا عَلَى الاَضْراسِ، فَإِنَّهُ أَنبى لِلسُّيُوفِ عَنِ الْهامِ، وَ الْتَوُوا فِى أَطرافِ الرِّماح، فَإِنَّهُ أَمْوَرُ لِلاَسِنَّةِ، وَ غُضُّوا الاَبْصارَ، فَإِنَّهُ أَرْبَطُ لِلْجَأْشِ، وَ أَسْكَنُ لِلْقُلُوبِ، وَ أَمِيتُوا الْأَصْواتَ، فَإِنَّهُ أَطْرَدُ لِلْفَشَلِ، وَ رايَتَكُمْ فَلا تُمِيلُوها، وَ لا تُخَلُّوها، وَ لا تَجْعَلُوها إِلّا بِأَيْدِى شُجْعانِكُمْ، وَ الْمانِعِينَ الذِّمارَ مِنكُمْ. فَإِنَّ الصَّابِرِينَ عَلى نُزُولِ الْحَقائِقِ هُمُ الَّذِينَ يَحُفُّونَ بِراياتِهِمْ، وَ يَكْتَنِفُونَها حِفافَيْها وَ وَراءَها وَ أَمامَها، لا يَتَأَخَّرُونَ عَنْها فَيُسْلِمُوها، وَ لا يَتَقَدَّمُونَ عَلَيْها فَيُفْرِدُوها أَجْزَأَ امْرُوءٌ قِرْنَهُ، وَ اسى أَخاهُ بِنَفْسِهِ، وَ لَمْ يَكِلْ قِرْنَهُ إِلى أَخِيهِ فَيَجْتَمِعَ عَلَيْهِ قِرْنُهُ وَ قِرْنُ أَخِيهِ. وَ أَيْمُ اللَّهِ لَئِنْ فَرَرْتُم مِنْ سَيْفِ الْعاجِلَةِ لا تَسْلَمُوا مِنْ سَيْفِ الاخِرَةِ، أَنتُمْ لَهامِيمُ الْعَرَبِ وَ السَّنامُ الْأَعْظَمُ. إِنَّ فِى الْفِرارِ مَوْجِدَةَ اللَّهِ، وَ الذُّلّ اللّازِمَ، وَ الْعارَ الْباقِىَ، وَ إِنَّ الْفارَّ لَغَيْرُ مَزِيدٍ فِى عُمْرِهِ، وَ لا مَحْجُوزٍ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ يَوْمِهِ. مَنْ رائِحٌ إِلَى اللَّهِ كَالظَّمْانِ يَرِدُ الْماءَ، الْجَنَّةُ تَحْتَ أَطْرافِ الْعَوالِى، الْيَوْمَ تُبْلَى الاَخْبارُ، وَ اللَّهِ لَأَنَا أَشْوَقُ إِلى لِقائِهِم مِّنْهُمْ إِلى دِيارِهِمْ. اللَّهُمَّ فَإِنْ رَدُّوا الْحَقَّ فَافْضُضْ جَماعَتَهُمْ، وَ شَتِّتْ كَلِمَتَهُمْ، وَ أَبْسِلْهُمْ بِخَطاياهُمْ، إِنَّهُمْ لَنْ يَزُولُوا عَنْ مَواقِفِهِمْ دُوْنَ طَعْنٍ دِراكٍ، يَخْرُجُ مِنْهُ النَّسِيمُ، وَ ضَرْبٍ يَفْلِقُ الْهامَ، وَ يُطِيحُ الْعِظامَ، وَ يُنْدِرُ السَّواعِدَ وَ الاَقْدامَ، وَ حَتّى يُرْمَوا بِالْمَناسِرِ تَتْبَعُهَا الْمَناسِرُ، وَ يُرْجَمُوا بِالْكَتائِبِ تَقْفُوهَا الْحَلائِبُ، وَ حَتّى يُجَرَّ بِبِلادِهِمُ الْخَمِيسُ يَتْلُوهُ الْخَمِيسُ، وَ حَتّى تَدْعَقَ الْخُيُولُ فِى نَواحِرِ أَرْضِهِمْ، وَ بِأَعْنانِ مَسارِبِهِمْ، وَ مَسارِحِهِمْ. أَقُولُ: الدَّعْقُ: الدَّقُّ، أَىْ تَدُقُّ الْخُيُولُ بِحَوافِرِها أَرْضَهُمْ، وَ نَواحِرُ أَرْضِهِمْ: مُتَقابِلاتُها، يُقالُ: مَنازِلُ بَنِى فُلانٍ تَتَناحَرُ، أَىْ تَتَقابَلُ.
تعليم ياران در كار جنگ
آموزش نظامى (تاكتيكهاى رزم انفرادى)
زره پوشيدهها را در پيشاپيش لشگر قرار دهيد، و آنها كه كلاهخود ندارند، در پشت سر قرار گيرند، دندانها را در نبرد روى هم بفشاريد، كه تاثير ضربت شمشير را بر سر كمتر مىكند، در برابر نيزههاى دشمن، پيچ و خم به خود دهيد كه نيزهها را مىلغزاند و كمتر به هدف اصابت مىكند، چشمها را فرو خوابانيد، كه بر دليرى شما مىافزايد، و دل را آرام مىكند، صداها را آهسته و خاموش سازيد كه سستى را مىزدايد. پرچم لشگر را بالا داريد و پيرامون آن را خالى مگذاريد و جز به دست دلاوران و مدافعان سرسخت خود نسپاريد، زيرا آنان كه در حوادث سخت ايستادگى مىكنند، از پرچمهاى خود بهتر پاسدارى مىنمايند و آن را در دل لشگر نگاه مىدارند، و از هر سو، از پيش و پس و اطراف، مراقب آن مىباشند، نه از آن عقب مىمانند كه تسليم دشمن كنند و نه از آن پيشى مىگيرند كه تنها رهايش سازند. هر كس بايد برابر حريف خود بايستد و كار او را بسازد و به يارى برادر خود نيز بشتابد، و مبارزه با حريف خود را به برادر مسلمان خود وامگذارد كه او در برابر دو حريف، قرار گيرد، حريف خود، و حريف برادرش
آموزش معنوى سربازان
بخدا سوگند! اگر از شمشير دنيا فرار كنيد از شمشير آخرت سالم نمىمانيد، شما بزرگان عرب و شرافتمندان برجستهايد، در فرار از جنگ، خشم و غضب الهى و ذلت هميشگى و ننگ جاويدان قرار دارد، فراركننده بر عمر خود نمىافزايد. و بين خود و روز مرگش مانعى نخواهد كرد، كيست كه شتابان و با نشاط با جهاد خويش به سوى خدا حركت كند؟ چونان تشنهكامى كه به سوى آب مىدود؟ بهشت در سايه نيزههاى دلاوران است، امروز در هنگامه نبرد آنچه در دلها و سر زبانهاست آشكار مىشود، به خدا سوگند! كه من به ديدار شاميان در ميدان نبرد شيفتهترم تا آنان به بازگشت به خانههاشان! كه انتظار مىكشند. بار خدايا! اگر شاميان از حق روى گرداندند جمعشان را پراكنده، و در ميانشان اختلاف و تفرقه بيفكن، و آنان را براى خطاكاريشان به هلاكت رسان.
ضرورت جنگ بىامان براى شكست شاميان.
همانا شاميان، بدون ضربت نيزههاى پياپى هرگز از جاى خود خارج نشوند، ضرباتى كه بدنهايشان را سوراخ نمايد، چنانكه وزش باد از اين سو فرو شده بدان سو درآيد، ضربتى كه كاسه سر را بپراكند، و استخوانهاى بدن را خرد، و بازوها و پاها را قطع و به اطراف پخش كند، آنان دست برنمىدارند تا آنگاه كه دستههاى لشگر پياپى بر آنان حمله كنند و آنها را تيرباران نمايند، و سواران ما هجوم آورند، و صفهايشان را در هم شكنند، و لشگرهاى عظيم، پشت سر لشگرهاى انبوه، آنها را تا شهرهايشان عقب برانند، و تا اسبها سرزمينشان را كه روى در روى يكديگر قرار دارد، و اطراف چراگاهايشان، و راههاى آنان را، زير سم بكوبند.
(در پاسخ خوارج كه ماجراى حكميت را نمىپذيرفتند فرمود)