( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ: ) الْحَمْدُ للَّهِ الَّذِى جَعَلَ الْحَمْدَ مِفْتاحاً لِذِكْرِهِ، وَ سَبَباً لِلْمَزِيدِ مِنْ فَضْلِهِ، وَ دَلِيلًا عَلى الائِهِ وَ عَظَمَتِهِ. عِبادَ اللَّهِ، إِنَّ الدَّهْرَ يَجْرِى بِالْباقِينَ كَجَرْيِهِ بِالْماضِينَ، لا يَعُودُ ما قَدْ وَلّى مِنْهُ، وَ لا يَبْقى سَرْمَداً ما فِيهِ، اخِرُ فَعالِهِ كَأَوَّلِهِ، مُتَسابِقَةٌ أُمُورُهُ، مُتَظاهِرَةٌ أَعْلامُهُ، فَكَأَنَّكُمْ بِالسّاعَةِ تَحْدُوكُمْ حَدْوَ الزّاجِرِ بِشَوْلِهِ، فَمَنْ شَغَلَ نَفْسَهُ بِغَيْرِ نَفْسِهِ تَحَيَّرَ فِى الظُّلُماتِ، وَ ارْتَبَكَ فِى الْهَلَكاتِ، وَ مَدَّتْ بِهِ شَياطِينُهُ فِى طُغْيانِهِ، وَ زَيَّنَتْ لَهُ سَيِّىءَ أَعْمالِهِ، فَالْجَنَّةُ غايَةُ السّابِقِينَ، وَ النّارُ غايَةُ الْمُفَرِّطِينَ.
اعْلَمُوا عِبادَ اللَّهِ، أَنَّ التَّقْوى دارُ حِصْنٍ عَزِيزٍ، وَ الْفُجُورَ دارُ حِصْنٍ ذَلِيلٍ، لا يَمْنَعُ أَهْلَهُ، وَ لا يُحْرِزُ مَنْ لَجَأَ إِلَيْهِ. أَلا وَ بِالتَّقْوى تُقْطَعُ حُمَةُ الْخَطايا، وَ بِالْيَقِينِ تُدْرَكُ الْغايَةُ الْقُصْوى. عِبادَ اللَّهِ، أَللَّهَ اللَّهَ فِى أَعَزِّ الْأَنْفُسِ عَلَيْكُمْ، وَ أَحَبَّها إِلَيْكُمْ، فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ أَوْضَحَ سَبِيلَ الْحَقّ وَ أَنارَ طُرُقَهُ، فَشِقْوَةٌ لّازِمَةٌ، أَوْ سَعادَةٌ دائِمَةٌ، فَتَزَوَّدُوا فِى أَيّامِ الْفَناءِ لِأَيّامِ الْبَقاءِ، قَدْ دُلِلْتُمْ عَلَى الزّادِ، وَ أُمِرْتُمْ بِالظَّعْنِ، وَ حُثِثْتُمْ عَلَى الْمَسِيرِ، فَإِنَّما أَنْتُمْ كَرَكْبٍ وُقُوفٍ لَا تَدْرُونَ مَتى تُؤْمَرُونَ بِالسَّيْرِ.
أَلا فَما يَصْنَعُ بِالدُّنْيا مَنْ خُلِقَ لِلْآخِرَةِ؟ وَ ما يَصْنَعُ بِالْمالِ مَنْ عَمّا قَلِيلٍ يُسْلَبُهُ، وَ تَبْقى عَلَيْهِ تَبِعَتُهُ وَ حِسابُهُ؟! عِبادَ اللَّهِ، إِنَّهُ لَيْسَ لِما وَعَدَ اللَّهُ مِنَ الْخَيْرِ مَتْرَكٌ، وَ لا فِيما نَهى عَنْهُ مِنَ الشَّرِّ مَرْغَبٌ. عِبادَ اللَّهِ احْذَرُواْ يَوْماً تُفْحَصُ فِيهِ الْأَعْمالُ، وَ يَكْثُرُ فِيهِ الزِّلْزالُ، وَ تَشِيبُ فِيهِ الْأَطْفالُ. اعْلَمُوا عِبادَ اللَّهِ، إِنَّ عَلَيْكُمْ رَصَداً مِنْ أَنْفُسِكُمْ، وَ عُيُوناً مِنْ جَوارِحِكُمْ، وَ حُفَّاظَ صِدْقٍ يَحْفَظُونَ أَعْمالَكُمْ، وَ عَدَدَ أَنْفاسِكُمْ، لا تَسْتُرُكُمْ مِنْهُمْ ظُلْمَةُ لَيْلٍ داجٍ، وَ لا يُكِنُّكُمْ مِنْهُمْ بابٌ ذُو رِتاجٍ، وَ إِنّ غَداً مِنَ الْيَوْمِ قَرِيبٌ. يَذْهَبُ الْيَوْمُ بِما فِيهِ، وَ يَجِىءُ الْغَدُ لاحِقاً بِهِ، فَكَأَنَّ كُلَّ امْرِىءٍ مِنْكُمْ قَدْ بَلَغَ مِنَ الْأَرْضِ مَنْزِلَ وَحْدَتِهِ، وَ مَخَطَّ حُفْرَتِهِ، فَيا لَهُ مِنْ بَيْتِ وَحْدَةٍ، وَ مَنْزِلِ وَحْشَةٍ، وَ مَفْرَدِ غُرْبَةٍ! وَ كَاَنَّ الْصَّيْحَةَ قَدْ أَتَتْكُمْ، وَ السَّاعَةَ قَدْ غَشِيَتْكُمْ وَ بَرَزْتُمْ لِفَصْلِ الْقَضاءِ، قَدْ زاحَتْ عَنْكُمُ الْأَباطِيلُ، وَ اضْمَحَلَّتْ عَنْكُمُ الْعِلَلُ، وَ اسْتَحَقَّتْ بِكُمُ الْحَقائِقُ، وَ صَدَرَتْ بِكُمُ الْأُمُورُ مَصادِرَها، فَاتَّعِظُوا بِالْعِبَرِ، وَ اعْتَبِرُوا بِالْغِيَرِ، وَ انْتَفِعُوا بِالنُّذُرِ.
سفارش به پرهيزكارى
عبرت از گذشتگان
ستايش خداوندى را سزاست كه حمد را كليد ياد خويش، و سبب فزونى فضل و رحمت خود، و راهنماى نعمتها و عظمتش قرار داده است. بندگان خدا! روزگار بر آيندگان چنان مىگذرد كه بر گذشتگان گذشت، آنچه گذشت باز نمىگردد، و آنچه هست جاويدان نخواهد ماند، پايان كارش با آغاز آن يكى است، ماجراها و رويدادهاى آن همانند يكديگرند، و نشانههاى آن آشكار است. گويا پايان زندگى و قيامت، شما را فرا مىخواند، چونان خواندن ساربان، شتربچه را، پس آن كس كه جز به حساب نفس خويش پردازد، خود را در تاريكيها سرگردان، و در هلاكت افكنده است، شيطانها مهارش را گرفته و به سركشى و طغيان مىكشانند، و رفتار زشت او را در ديدهاش زيبا مىنمايانند، پس بدانيد كه بهشت پايان راه پيشتازان و آتش جهنم سرانجام كسانى است كه سستى مىورزند.
ضرورت تقوى و خودسازى
اى بندگان خدا! بدانيد كه تقوا، دژى محكم و شكستناپذير است، اما هرزگى و گناه، خانهاى در حال فرو ريختن و خواركننده است كه از ساكنان خود دفاع نخواهد كرد، و كسى كه بدان پناه برد در امان نيست، آگاه باشيد با پرهيزكارى، ريشههاى گناهان را مىتوان بريد، و با يقين مىتوان به برترين جايگاه معنوى، دسترسى پيدا كرد. اى بندگان خدا را، خدا را، در حق نفس خويش كه از همه چيز نزد شما گرامىتر و دوست داشتنىتر است، پروا كنيد، همانا خدا، راه حق را براى شما آشكار كرده و جادههاى آن را روشن نگاه داشت، پس يا شقاوت دامنگير يا رستگارى جاويدان در انتظار شماست. پس در اين دنياى نابود شدنى براى زندگى جاويدان آخرت، توشه برگيريد، كه شما را به زاد و توشه راهنمايى كردند، و به كوچ كردن از دنيا فرمان دادند، و شما را براى پيمودن راه قيامت برانگيختند، همانا شما چونان كاروانى هستيد كه در جايى به انتظار مانده و نمىدانند در چه زمانى آنان را فرمان حركت مىدهند. آگاه باشيد! با دنيا چه مىكند كسى كه براى آخرت آفريدهشده است؟ و با اموال دنيا چه كار دارد آن كس كه به زودى همه اموال او را مرگ مىربايد و تنها كيفر حسابرسى آن بر عهده انسان باقى خواهد ماند، بندگان خدا! خيرى را كه خدا وعده داد رهاكردنى نمىباشد، و شرى را كه از آن نهى فرمود دوست داشتنى نيست. بندگان خدا! از روزى بترسيد كه اعمال و رفتار انسان وارسى مىشود، كه روزى كه پر از تشويش و اضطراب است و كودكان در آن روز پير مىگردند. اى بندگان خدا! بدانيد كه از شما نگاهبانانى بر شما گماشتهاند، و ديدبانهايى از پيكرتان برگزيده و حافظان راستگويى كه اعمال شما را حفظ مىكنند و شماره نفسهاى شما را مىشمارند، نه تاريكى شب شما را از آنان مىپوشاند، و نه درى محكم شما را از آنها پنهان مىسازد.
ياد تنهايى قبر
فردا به امروز نزديك است، و امروز با آنچه در آن است مىگذرد، و فردا مىآيد و بدان مىرسد، گويى هر يك از شما در دل زمين به خانه مخصوص خود رسيده و در گودالى كه كندهاند آرميدهايد، وه! كه چه خانه تنهايى، و چه منزل وحشتناكى، و چه سيهچال غربتى، گويى هماكنون بر صور اسرافيل دميدند، و قيامت فرا رسيده، و براى قضاوت و حسابرسى قيامت بيرون شدهايد، پندارهاى باطل دور گرديده، بهانهها از ميان برخاسته، و حقيقتها براى شما آشكارشده و شما را به آنجا كه لازم بود كشاندهاند، پس از عبرتها پند گيريد، و از دگرگونى روزگار عبرت پذيريد، و از هشداردهندگان بهرهمند گرديد.