( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ: ) اَلْحَمْدُ لِلَّهِ النّاشِرِ فِى الْخَلْقِ فَضْلَهُ، وَ الْباسِطِ فِيهِمْ، بِالْجُودِ يَدَهُ نَحْمَدُهُ فِى جَميع أُمُورِهِ، وَ نَسْتَعِينُهُ عَلى رِعايَةِ حُقُوقِهِ، وَ نَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ غَيْرُهُ، وَ أَنّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، أَرْسَلَهُ بِاَمْرِهِ صادِعاً، وَ بِذِكْرِهِ ناطِقاً، فَأَدّى أَمِيناً، وَ مَضى رَشِيداً، وَ خَلَّفَ فِينا رايَةَ الْحَقِّ: مَنْ تَقَدَّمَها مَرَقَ، وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْها زَهَقَ، وَ مَنْ لَزِمَها لَحِقَ، دَلِيلُها مَكِيثُ الْكَلامِ، بَطِئُ الْقِيامِ، سَرِيعٌ إِذا قامَ. فَإِذا أَنتُمْ أَلَنتُمْ لَهُ رِقابَكُمْ، وَ أَشَرْتُمْ اِلَيْهِ بِأَصابِعِكُمْ، جاءَهُ الْمَوْتُ فَذَهَبَ بِهِ، فَلَبِثْتُمْ بَعْدَهُ ما شاءَ اللَّهُ حَتّى يُطْلِعَ اللَّهُ لَكُمْ مَنْ يَجْمَعُكُمْ وَ يَضُمّ نَشْرَكُمْ، فَلا تَطْعَنُوا فِى عَيْنٍ مُقْبِلٍ، وَ لا تَيْأَسُوا مِنْ مُدْبِرٍ، فَإِنَّ الْمُدْبِرَ عَسى أَن تَزِلّ إِحْدى قائِمَتَيْهِ وَ تَثْبُتَ الْأُخْرى وَ تَرْجِعا حَتّى تَثْبُتا جَمِيعاً.
أَلا إِنَّ مَثَلَ الِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ كَمَثَلِ نُجُومِ السَّماءِ: إِذا خَوى نَجْمٌ، طَلَعَ نَجْمٌ، فَكَأَنَّكُمْ قَدْ تَكامَلَتْ مِنَ اللَّهِ فِيكُمُ الصَّنائِعُ وَ أَراكُم ما كُنتُمْ تَأْمُلُونَ.
درباره پيامبر و خاندان او
شناخت خدا
ستايش خداوندى را سزاست كه احسان فراوانش بر آفريدهها گسترده، و دست كرم او را براى بخشش گشوده است، او را بر همه كارهايش مىستاييم، و براى نگهدارى حق الهى از او يارى مىطلبيم، و گواهى مىدهيم جز او خدايى نيست
ويژگيهاى پيامبر (ص)
و گواهى مىدهيم كه محمد (ص) بنده و فرستاده اوست. او را فرستاد تا فرمان وى را آشكار و نام خدا را بر زبان راند. پس با امانت، رسالت خويش را به انجام رساند، و با راستى و درستى به راه خود رفت، و پرچم حق را در ميان ما به يادگار گذاشت، هر كس از آن پيشى گيرد از دين خارج و آن كس كه از آن عقب ماند هلاك گردد و هر كس همراهش باشد رستگار شود راهنماى اين پرچم، با درنگ و آرامش سخن گويد، و دير بپا خيزد، و آنگاه كه برخاست سخت و چالاك، به پيش رود، پس چون در اطاعت او درآمديد، و او را بزرگ داشتيد، مرگ فرا رسيد و او را از ميان شما برد، پس از او چندان كه خدا خواهد زندگانى مىگذرانيد تا آنكه خدا شخصى را برانگيزاند كه شما را متحد سازد، و پراكندگى شما را جبران نمايد. مردم! به چيزى كه نيامده دل نبنديد، و از آنكه درگذشت مايوس نباشيد، كه آن پشت كرده اگر يكى از پاهايش بلغزد، و ديگرى برقرار باشد شايد هر دو پا به جاى خود برگشته و استوار ماند.
تدوام امامت تا ظهور امام زمان (ع)
آگاه باشيد، مثل آل محمد (ص) چونان ستارگان آسمان است، اگر ستارهاى غروب كند، ستاره ديگرى طلوع خواهد كرد (تا ظهور صاحبالزمان (ع)). گويا مىبينم در پرتو خاندان پيامبر (ع) نعمتهاى خدا بر شما تمامشده و شما به آنچه آرزو داريد رسيدهايد.