( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَيْهِ السّلامُ ) فِى تَخْوِيفِ أَهْلِ ‏النَّهْرَوانِ‏: فَأَنَا نَذِيرٌ لَكُمْ أَنْ تُصْبِحُواْ ‏صَرْعى بِأَثْناءِ هذَا النَّهْرِ، وَ ‏بِأَهْضامِ‏ هذَا ‏الْغائِطِ، عَلى غَيْرِ بَيِّنَةٍ مَنْ رَبِّكُمْ، وَ لا سُلْطانٍ مُبِينٍ مَعَكُمْ: قَدْ ‏طَوَّحَتْ‏ ‏بِكُمُ‏ ‏الدَّارُ، وَ ‏احْتَبَلَكُمُ‏ ‏الْمِقْدارُ، وَ قَدْ كُنْتُ نَهَيْتُكُمْ عَنْ هذِهِ الْحُكُومَةِ، فَأَبَيْتُمْ عَلَىَّ إِباءَ الْمُخالِفِينَ الْمُنابِذِينَ، حَتّى صَرَفْتُ رَأْيِى إِلى هَواكُمْ وَ أَنْتُمْ مَعاشِرُ ‏أَخِفّآءُ ‏الْهامِ‏، ‏سُفَهاءُ ‏الْأَحْلامِ‏، وَ لَمْ آتِ لا أَبا لَكُمْ ‏‏بُجْراً‏، وَ لا أَرَدْتُ بِكُمْ ضُرّاً.

در بيم دادن نهروانيان

تلاش در هدايت دشمن

شما را از اين مى‏ترسانم! مبادا صبح كنيد در حالى كه جنازه‏هاى شما در اطراف رود نهروان و زمينهاى پست و بلند آن افتاده باشد، بدون آن كه برهان روشنى از پروردگار، و حجت و دليل قاطعى داشته باشيد، از خانه‏ها آواره گشته و به دام قضا گرفتار شديد. من شما را از اين حكميت نهى كردم ولى با سرسختى مخالفت نموديد، تا به دلخواه شما كشانده شدم. شما اى سبكسران، و بيخردان، اى ناكسان و بى‏پدران، من كه اين فاجعه را ببار نياوردم و هرگز زيان شما را نخواستم (زيرا امام همواره با حكميت مخالف بود)