( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ: ) أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحانَهُ بَعَثَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ وَ لَيْسَ أَحَدٌ مِنَ الْعَرَبِ يَقْرَأُ كِتاباً، وَ لا يَدَّعِى نُبُوَّةً وَ لا وَحْياً، فَقاتَلَ بِمَنْ أَطاعَهُ مَنْ عَصاهُ، يَسُوقُهُمْ إِلى مَنجاتِهِمْ، وَ يُبادِرُ بِهِمُ السَّاعَةَ أَنْ تَنزِلَ بِهِمْ، يَحْسَرُ الحَسِيرُ، وَ يَقِفُ الكَسِيرُ، فَيُقِيمُ عَلَيْهِ حَتّى يُلْحِقَهُ غايَتَهُ، إِلَّا هالِكاً لا خَيْرَ فِيهِ. حَتّى أَراهُمْ مَنجاتَهُمْ، وَ بَوَّأَهُمْ مَحَلَّتَهُمْ، فَاسْتَدارَتْ رَحاهُمْ، وَ اسْتَقامَتْ قَناتُهُمْ وَ ايْمُ اللَّهِ لَقَدْ كُنْتُ مِنْ ساقَتِها حَتّى تَوَلَّتْ بِحَذافِيرِها، وَ اسْتَوْسَقَتْ فِى قِيادِها، ما ضَعُفْتُ، وَ لا جَبُنْتُ، وَ لا خُنْتُ، وَ لا وَهَنْتُ وَ ايْمُ اللَّهِ لَأَبْقُرَنّ الْباطِلَ حَتّى أُخْرِجَ الْحَقّ مِنْ خاصِرَتِهِ. قالَ السَّيد الشَريف: وَ قَدْ تَقَدَّمَ مُخْتارُ هذِهِ الْخُطْبَةِ إِلَّا أَنَّنِى وَجَدْتُها فِى هذِهِ الرِّوايَةِ عَلى خِلافِ ما سَبَقَ: مِنْ زِيادَةٍ وَ نُقْصانٍ، فَأَوْجَبَتِ الْحالُ إِثْباتَها ثانِيَةً.
پيامبر و فضيلت خويش
رهآورد بعثت پيامبر (ص)
پس از ستايش پروردگار، همانا خداوند سبحان، حضرت محمد (ص) را مبعوث فرمود، در روزگارانى كه عرب كتابى نخوانده و ادعاى وحى و پيامبرى نداشت پيامبر اسلام (ص) با يارانش به مبارزه با مخالفان پرداخت تا آنان را به سرمنزل نجات كشاند، و پيش از آنكه مرگشان فرا رسد آنان را به رستگارى رساند، با خستگان مدارا كرد، و شكستهحالان را زير بال گرفت تا همه را به راه راست هدايت كرد، جز آنان كه راه گمراهى پيمودند، و در آنها خيرى نبود همه را نجات داد، و در جايگاه مناسب رستگارى، استقرارشان بخشيد، تا آنكه آسياب زندگى آنان به چرخش درآمد، و نيزهشان تيز شد. به خدا سوگند! من در دنباله آن سپاه بودم، تا باطل شكست خورد و عقب نشست، و همه رهبرى اسلام را فرمانبردار شدند، در اين راه هرگز ناتوان نشدم، و نترسيدم، و خيانت نكردم، و سستى در من راه نيافت به خدا سوگند! درون باطل را مىشكافم تا حق را از پهلويش بيرون كشم.