( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ: ) بَعَثَهُ وَ النَّاسُ ضُلَّالٌ فِى حَيْرَةٍ، وَ حاطِبُونَ فِى فِتْنَةٍ، قَدِ اسْتَهْوَتْهُمُ الْأَهْواءُ، وَ اسْتَزَلَّتْهُمُ الْكِبْرِياءُ، وَ اسْتَخَفَّتْهُمُ الْجاهِلِيَّةُ الْجَهْلاءُ، حَيارى فِى زِلْزالٍ مِنَ الْأَمْرِ، وَ بَلاءٍ مِنَ الْجَهْلِ، فَبالَغَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ فِى النَّصِيحَةِ، وَ مَضى عَلَى الطَّرِيقَةِ، وَ دَعا إِلَى الْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ.
وصف پيامبر
دوران جاهليت و نعمت بعثت
خدا پيامبر اسلام را به هنگامى مبعوث فرمود كه مردم در حيرت و سرگردانى بودند، در فتنهها بسر مىبردند، هوى و هوس بر آنها چيرهشده، و خود بزرگ بينى و تكبر به لغزشهاى فراوانشان كشانده بود، و نادانيهاى جاهليت پست و خوارشان كرده، و در امور زندگى حيران و سرگردان بودند، و بلاى جهل و نادانى دامنگيرشان بود پس پيامبر (ص) در نصيحت و خيرخواهى نهايت تلاش را كرد، و آنان را به راه راست راهنمايى، و از راه حكمت و موعظه نيكو، مردم را به خدا دعوت فرمود.