|
|
|
|
|
|
|
|
|
الهمزه |
به نام خداوند رحمتگر مهربان
واى بر هر بدگوى عيبجويى (1)
كه مالى گرد آورد و برشمردش (2)
پندارد كه مالش او را جاويد كرده (3)
ولى نه قطعا در آتش خردكننده فرو افكنده خواهد شد (4)
و تو چه دانى كه آن آتش خردكننده چيست (5)
آتش افروخته خدا[يى] است (6)
[آتشى] كه به دلها مىرسد (7)
و [آتشى كه] در ستونهايى دراز آنان را در ميان فرامىگيرد (8)
در ستونهاي كشيده و طولاني! (9)
|
|
|
|