|
|
|
|
|
|
|
|
|
الأعلي |
به نام خداوند رحمتگر مهربان
نام پروردگار والاى خود را به پاكى بستاى (1)
همان كه آفريد و هماهنگى بخشيد (2)
و آنكه اندازهگيرى كرد و راه نمود (3)
و آنكه چمنزار را برآورد (4)
و پس [از چندى] آن را خاشاكى تيرهگون گردانيد (5)
ما بزودى [آيات خود را به وسيله سروش غيبى] بر تو خواهيم خواند تا فراموش نكنى (6)
جز آنچه خدا خواهد كه او آشكار و آنچه را كه نهان است مىداند (7)
و براى تو آسانترين [راه] را فراهم مىگردانيم (8)
پس پند ده اگر پند سود بخشد (9)
آن كس كه ترسد بزودى عبرت گيرد (10)
و نگونبختخود را از آن دور مىدارد (11)
همان كس كه در آتشى بزرگ در آيد (12)
آنگاه نه در آن مىميرد و نه زندگانى مىيابد (13)
رستگار آن كس كه خود را پاك گردانيد (14)
و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز گزارد (15)
ليكن [شما] زندگى دنيا را بر مىگزينيد (16)
با آنكه [جهان] آخرت نيكوتر و پايدارتر است (17)
قطعا در صحيفههاى گذشته اين [معنى] هست (18)
صحيفههاى ابراهيم و موسى (19)
|
|
|
|