|
|
|
|
الانشقاق |
به نام خداوند رحمتگر مهربان آنگاه كه آسمان زهم بشكافد (1) و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد (2) و آنگاه كه زمين كشيده شود (3) و آنچه را كه در آن است بيرون افكند و تهى شود (4)و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد (5) اى انسان حقا كه تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى و او را ملاقات خواهى كرد (6) اما كسى كه كارنامهاش به دست راستش داده شود (7) بزودىاش حسابى بس آسان كنند (8) و شادمان به سوى كسانش باز گردد (9) و اما كسى كه كارنامهاش از پشتسرش به او داده شود (10) زودا كه هلاك [خويش] خواهد (11) و در آتش افروخته درآيد (12) او در [ميان] خانواده خود شادمان بود (13) او مىپنداشت كه هرگز برنخواهد گشت (14) آرى در حقيقت پروردگارش به او بينا بود (15) نه نه سوگند به شفق (16) سوگند به شب و آنچه [شب] فروپوشاند (17) سوگند به ماه چون [ب در] تمام شود (18) كه قطعا از حالى به حالى برخواهيد نشست (19) پس چرا آنان باور نمىدارند (20) و چون بر آنان قرآن تلاوت مىشود چهره بر خاك نمىسايند (21) [نه] بلكه آنان كه كفر ورزيدهاند تكذيب مىكنند (22) و خدا به آنچه در سينه دارند داناتر است (23) پس آنان را از عذابى دردناك خبر ده (24) مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كردهاند كه آنان را پاداشى بىمنتخواهد بود (25)
|
|
|