|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نامه چهار-نامهاى از آن حضرت ( ع ) به يكى از فرماندهان سپاهش |
و من كتاب له ع إلى بعض أمراء جيشه
فَإِنْ عَادُوا إِلَى ظِلِّ اَلطَّاعَةِ فَذَاكَ اَلَّذِي نُحِبُّ وَإِنْ تَوَافَتِ اَلْأُمُورُ بِالْقَوْمِ إِلَى اَلشِّقَاقِ وَ اَلْعِصْيَانِ فَانْهَدْ بِمَنْ أَطَاعَكَ إِلَى مَنْ عَصَاكَ وَاِسْتَغْنِ بِمَنِ اِنْقَادَ مَعَكَ عَمَّنْ تَقَاعَسَ عَنْكَ فَإِنَّ اَلْمُتَكَارِهَ مَغِيبُهُ خَيْرٌ مِنْ مَشْهَدِهِ وَ قُعُودُهُ أَغْنَى مِنْ نُهُوضِهِ.
ترجمه:
نامهاى از آن حضرت ( ع ) به يكى از فرماندهان سپاهش
اگر در سايه فرمانبردارى باز آيند ، اين چيزى است كه ما خواستار آنيم و اگر حوادث و پيشامدها ، آنان را به جدايى و نافرمانى كشانيد ، بايد به يارى كسانى كه از تو فرمان مى برند ، به خلاف آنكه فرمانت نمى برند ، برخيزى . و به پايمردى آنكه مطيع توست از آنكه به ياريت برنمى خيزد ، بى نياز باشى . زيرا ، آنكه به اكراه همراه تو به نبرد مى آيد ، غيبت او بهتر از حضور اوست و در خانه نشستنش ، بهتر است از به يارى برخاستنش.
|
|
|
|