روز هشتم:
طبق مشهور، روز ولادت امام حسن عسكرى(عليه السلام) در سال 232 است.(1)

روز دهم:
روز رحلت حضرت فاطمه معصومه(عليها السلام) در سال 201 (مطابق روايتى) است.(2)

روز شانزدهم:
بنا بر نقلى، آغاز قيام مختار در كوفه، به خونخواهى شهيدان كربلا در سال 66 مى باشد(3) و برخى آغاز قيام او را چهاردهم ربيع الاوّل ذكر كرده اند.(4)

گرچه حوادث مهمّ تاريخى اين ماه كم است، ولى همين سه حادثه از يكسو يادآور يك روز سرور و شادى است كه مايه خير و بركت مى باشد و از سوى ديگر، روز اندوه، به خاطر رحلت كريمه اهل بيت، در سرزمين مقدّس قم است، و از سوى سوم يادآور يك روز عبرت انگيز است كه با قيامى خونين، جنايتكاران حادثه كربلا، در مدّت بسيار كوتاهى تار و مار شدند، و نام ننگين آنان، براى هميشه همراه با نفرت و لعن و نفرين در صفحات تاريخ باقى ماند. 

در روايات اسلامى و كتب دعا، اعمال زيادى براى اين ماه ذكر نشده، فقط مرحوم سيّد بن طاووس، براى روز اوّل اين ماه دعايى را ذكر كرده است كه مى توانيد در كتاب اقبال آن را بخوانيد.(5) 


--------------------------------------------------------------------------------

1. منتهى الآمال، تاريخ زندگانى امام حسن عسكرى(عليه السلام) و بحارالانوار، جلد 50، صفحه 237، حديث 8 (البتّه برخى نيز روز دهم و برخى روز چهاردهم را روز ولادت آن حضرت دانسته اند. «همان مدرك، صفحه 238، حديث 12»).
2. فروغى از كوثر (زندگى نامه حضرت فاطمه معصومه) انتشارات زائر، صفحه 32. و مطابق نقل ديگر، روز دوازدهم، روز وفات آن حضرت است، لذا مناسب است مؤمنين اين سه روز (دهم تا دوازدهم) را به ياد آن حضرت، گرامى بدارند.
3. بحارالانوار، جلد 45، صفحه 333، حديث 2.
4. تاريخ طبرى، جلد 4، صفحه 496. 
5. اقبال، صفحه 616.


منبع: مفاتيح نوين