وَ مِنْ كَلامٍ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ قالَهُ لِلْبُرْجِ بْنِ مُسْهِرٍ الطَّائِىّ وَ قَدْ قالَ لَهُ بِحَيْثُ يَسْمَعُهُ: لا حُكْمَ إِلَّا لِلَّهِ وَ كانَ مِنَ الْخَوارِج: أُسْكُتْ قَبَّحَكَ اللَّهُ يا أَثْرَمُ فَوَاللَّهِ لَقَدْ ظَهَرَ الْحَقُّ فَكُنْتَ فِيهِ ضَئِيلًا شَخْصُكَ، خَفِيّاً صَوْتُكَ، حَتّى إِذا نَعَرَ الْباطِلُ نَجَمْتَ نُجُومُ قَرْنِ الْماعِزِ.
توحيد الهى
افشاى منافق
خاموش باش! خدا رويت را زشت گرداند، اى دندان پيشين افتاده بخدا سوگند! آنگاه كه حق آشكار شد تو ناتوان بودى، و آواز تو آهسته بود تا آن كه باطل بانگ برآورد، چونان شاخ بز سر برآوردى.