( وَ مِنْ كَلامٍ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ ) وَ قَدْ سَمِعَ قَوْماً مِنْ أَصْحابِهِ يَسُبُّونَ أَهْلَ الشّامِ أَيّامَ حَرْبِهِمْ بِصِفِّينَ: إِنِّى أَكْرَهُ لَكُمْ أَنْ تَكُونُوا سَبَّابِينَ، وَ لكِنَّكُمْ لَوْ وَصَفْتُمْ أَعْمالَهُمْ وَ ذَكَرْتُمْ حالَهُمْ كان أَصْوَبَ فِى الْقَوْلِ، وَ أَبْلَغَ فِى الْعُذْرِ، وَ قُلْتُمْ مَكانَ سَبِّكُمْ إِيَّاهُمْ، اللَّهُمَّ احْقِن دِماءَنا وَ دِماءَهُمْ، وَ أَصْلِحْ ذاتَ بَيْنِنا وَ بَيْنِهِمْ، وَ اهْدِهِم مِنْ ضَلالَتِهِمْ حَتّى يَعْرِفَ الحَقَّ مَنْ جَهِلَهُ، وَ يَرْعَوِىَ عَنِ الْغَىِّ وَ الْعُدْوانِ مَنْ لَهِجَ بِهِ.
منع از دشنام شاميان :اخلاق در جنگ
من خوش ندارم كه شما دشنامدهنده باشيد، اما اگر كردارشان را تعريف و حالات آنان را بازگو مىكرديد به سخن راست نزديكتر، و عذرپذيرتر بوديد، خوب بود بجاى دشنام آنان مىگفتيد: خدايا! خون ما و آنها را حفظ كن، بين ما و آنان اصلاح فرما، و آنان را از گمراهى به راه راست هدايت كن، تا آنان كه جاهلند، حق را بشناسند، و آنان كه با حق مىستيزند پشيمانشده به حق باز گردند.